Mariam Abdel Al

Napiszę słowo

napisze dwa, trzy
nic się nie zmieni
ani Świat, ani ja, ani Ty
Krzyknę
zanurzę sie w smutku
zaleją mnie łzy
kiosk otworzą jak zawsze o ósmej
a tramwaj odjedzie o ósmej zero dwie
więc lepiej
uśmiechnę się
do steranego od lat świata
co niczego nie umie zmienić
prócz Forda na Fiata
przechodnia na denata
dziecko na starego frustrata
a mnie na piszącego banalne rymy
Wariata

Ich schreibe ein Wort

Ich schreibe ein Wort
Ein zweites, ein drittes
Nichts ändert sich
Weder die Welt, noch Du
Noch ich
Ich schreie
Versinke in Trauer
Tränen übergossen
Wie immer öffnet der Kiosk um Acht
Und die Bahn wartet nicht
Also lächle ich lieber
In die von Beginn an erschöpfte Welt
Die nichts ändern kann als
Heissen Kaffee in kalten
Einen jungen zum alten
Lampen in Lichter
Und mich zu einem banal reimenden
Dichter